رفقـــا / جانم فدای امام نقی علیه السلام

ندایی از زمین تا عرش پیچید : "فزت و رب الکعبه"

فتاده ام به گوشه ای از رهگذارتان

اوجم دهید تا که شوم خاکسارتان

اصل و اصالت من از اول اصیل بود

اصلا خدا سرشته مرا از غبارتان

هرچند دورم از تو ....عجیبست چون دلم

حس میکند نشسته کناری کنارتان

چیزی برای عرضه ندارم به ساحتت

آقا دل شکسته می آید به کارتان؟

خرما فروش کوچه و بازار می شوم

شاید به جرم عشق شوم سر به دارتان

ای ناشناس نیمه شب کوچه های شهر

یک تکه نان به ما بده از کوله بارتان

میلش دگر به هیچ بهشتی نمی کشد

هرکس نشسته کنج بهشت مزارتان

شرمنده ایم بی خبریم ای بزرگوار

از آخرین امانت تان ؛ یادگارتان

"به امید ظهور که صد البته نزدیکست"

این سبط مصطفی است به دامان دخترش

این زاده علی است فرا دست همسرش

پانزده روز ریاضت را در این ماه طاعت، یک نفس دویده ‏ایم تا در بشارت ولادت او،

مژده عشق بشنویم و مژدگانی مهر بگیریم.

او که از اشراق مهربانی‏ها طلوع کرده و در بستر بخشندگی، دامن گسترده است

تبریک "رفقا" را بپذیرید، باشد که از دستان پر برکت مهدی فاطمه(س) (عج) عیدی بگیریم

"به امید ظهور که صد البته نزدیکست"

می شود این رمضان موعد فردا باشد

آخرین ماه صیام غم مولا باشد

می شود در شب قدرش به جهان مژده دهند

که همین، سال ظهور گل نرگس باشد

السلام علیک یا ابا صالح المهدی

شعبان المعظمه و وقت و بی وقت، با بهانه و بی بهانه باید به هم عیدی بدیم ...

یه عیدی کوچک از طرف رفقا (یاران مولامون عج) ...

"به امید ظهور که صد البته نزدیکست"

بسم الله الرحمن الرحیم

گفتم بعد از این همه نبودن با یه بهانه خوب بیام و چه بهانه ای بهتر از این که شعبان المعظمه وآخرین میلاد این ماه عزیز...

اول عذر تقصیر  بابت تاخیر این مدت و عدم پاسخ گویی به نظراتتون

دوم تبریک اعیاد شعبانیه علی الخصوص میلاد قائم آل محمد (ص) (عج) که انشالله تونسته باشیم از شعبانیه استفاده کامل رو ببریم و قدمی هر چند کوچک در جهت نزدیکی ظهور برداشته باشیم ...

حسین جان ای ابر شعله ورِ هستی، میلادت بارش رحمتی است بر کویر خشکیده دل های ما

عباس آیه ایست برای معنی سوره ایثار که از حرمت اسمش، درهای آسمان گشوده خواهدشد

و سجاد، سلام اى چارمین نور الهى ، کلیم وادى طور الهى

پروردگارا

دستهاي خالي و چشم اميدمان به سوي آستان پر مهر وعطوفت توست

تا عيدي ما را ظهور حجت حق (عج) عنايت فرمايي.

سوم تبریک میلاد حضرت ماه که انشالله پرچم این انقلاب رو خودشون به دست مهدی موعود (عج) بدهند.

چشم بد دور، عمرتان بسیار/ کس نبیند ملالتان آقا

ما نمردیم خون دل بخوری/ تخت باشد خیالتان آقا

جسمتنان کاملست، ناقص نیست/ میدهد عطر یک بغل گل یاس

جانبازان، یادگاران روزهای عشق و حماسه اند؛ خاطرات مجسّم سال هایی که درهای

 آسمان به روی عاشقان باز بود و فرشتگان در آسمانِ زمین گرم گلچینی بودند

روزت مبارک حضرت ماه ...

ولادت حضرت ابوالفضل(ع) و روز جانباز مبارک باد

آقا اجازه، این دو سه خط را خودت بخوان.

قبل از هجوم سرزنش و حرف دیگران

آقا اجازه، پشت به من کرده قلبتان

دیگر نمی دهد به دلم روی خوش نشان

قصدم گلایه نیست، اجازه، نه به خدا

اصلا به این نوشته بگویید «داستان»

من خسته ام از آتش و از خاک، از زمین

از احتمال فاجعه، از آخرالزمان...

آقا اجازه، سنگ شدم، مانده در کویر

باران بیار و باز بباران از آسمان

اهل بهشت یا که جهنم؟ خودت بگو

آقا اجازه، ما که نه در این و نه در آن!

«یک پای در جهنم و یک پای در بهشت»

یا زیر دستهای نجیب تو در امان...

آقا اجازه!............................

.......................................!

باشد! صبور می شوم اما تو لااقل

دستی برای من بده از دورها تکان ...

آقا اجازه، خسته‌ام از این همه فریب

از های و هوی مردم این شهر نانجیب

آقا اجازه، پنجره‌ها سنگ گشته‌اند

دیوارهای سنگی از کوچه بی نصیب

آقا اجازه، باز به من طعنه می‌زنند

عاشق ندیده‌های پر از نفرت رقیب

«شیرین»ی وجود مرا «تلخ» می‌کنند

«فرهاد»های کینه پرست پر از فریب

آقا اجازه، «گندم» و «حوا» بهانه بود

«آدم» نمی‌شویم! بیا: ماجرای «سیب»!

باشد! سکوت می‌کنم اما خودت ببین ... 

آقا اجازه، منتظرند اینهمه غریب ....

"به امید ظهور که صد البته نزدیکست"

نور عترت آمد از آیینه ام
کیست در غار حرای سینه ام
رگ رگم پیغام احمد می دهد
سینه ام بوی محمد می دهد
عید مبعث مبارک باد

امروز رضویون همه شادند…دل در حرم رضا نهادند همه
عیدى ولادت از پدر مى‏ گیرند…خشنود ز مقدم جوادند همه

" آقای مشهدالرضای عزیزم به حق جوادت، پذیرایمان باش در حریمت..."

یادت، بی بهانه می‌آید.

اصل‍‌اً، حساب و کتاب ندارد. اصول‍‌اً دل تنگی حساب و کتاب ندارد، خصوص‍‌اً اگر دلت،

هوای بهشتِ مشهد بزند به سرش و گوشه‌ی صحن قدس و بوی اشک و بوی تو...

اصلش دلی که جا مانده؛ آن‌گوشه، کنار ضریح، زل زده به شما به حضرت‌تان، آخر...

بیرون نرفته از آن‌جا که جایی نرفته که حالا بخواهد باز برگردد،

جناب رئوف؛ آقای مشهدالرضای عزیزم...

لایق نیستیم بیاییم بنشینیم کنار حرم، زل بزنیم به گنبدت؛

روبروی عکسش که می‌توانیم بنشینیم؛ زل بزنیم به گنبدت.

 در دل ما چیزیست. لایق زیارت نیستیم

پستش را که می‌توانیم بگذاریم.

مگه میشه  پر بزنی، اسیر این حرم نشی؟

چی میشه با یه نیم نگاه، تو ضامن منم بشی؟

گریه بهانه ایست که عاشقترم کنی

شاید مرا کبوتر جـَلد حرم کنی

این روزها دلم هوای زیارت دارد آقا

آقای من. کلاغ به دردت نمی خورد.

فکری به حال رنگ ِ سیاه پرم نمیکنی ؟

دقت کن! خود حضرت می گویند: هر یک از محبان ما به ما سلام می دهد، ما جوابش را می دهیم؛

بعضی ها می شنوند، بعضی ها نمی شنوند. او که نمی شنود ناراحت می شود، حتی گناه هم می کند.

می گویم نه! گناه نکن، من دارم جوابت را می دهم. کجایی؟

هزار بار برای دلم تکرار می کنم شاید که شرم کند....

 ثبت نام اعتکاف در حرم امام رضا(ع)