ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
مستر همفر جاسوس انگلیسی مینویسد: «زنانِ آنان دارای حجاب محکم هستند که نفوذ فساد در میانشان ممکن نیست». «به هر وسیلهای که شده باید زن مسلمان را از حجاب اسلام خارج کرد و بی حجابی را در بین مسلمانان رایج نمود و ابتدا برای گول زدن آنها [برای این] که حجاب را کنار بگذارند، باید به آنها تفهیم کرد که حجاب به صورت چادر و یا عبا مربوط به اسلام نیست». حکایت کشف حجاب،/ ، مؤسسهی فرهنگی قدر ولایت
به این تصاویر
نگاه کنید! اینها نه زن خیابانی هستند و نه فروشندگان موادمخدر یا سارق،
این زنان و دختران حتی مجرم یا متهم هم نیستند. تنها قرار است آنها پس از
دقایقی «تذکر» و «ارشاد» در مورد وضعیت حجابشان به خانه بازگردند.
به
تعبیری اغلب این دختران پوشاک خود را از فروشگاههایی خریداری کردهاند که
به قانونیترین شکل ممکن و با پرداخت مالیات دولت و عوارض شهرداری و سایر
وجوهات قانونی کالای خود را فروختهاند. پلیس اما اعتقاد دیگری دارد و به
منظور آنچه سلامت روانی جامعه میخواند، قصد «ارشاد» این دختران و گاهی
اوقات پسران را دارد. تا اینجای کار اقدام پلیس هر چند مخالفانی دارد اما
واجد هیچ عمل غیرقانونی نیست. پلیس با مجوز مجلس و شورای انقلاب فرهنگی
متولی برخورد با بدحجابی یا آنچه «مانکنها در خیابان» نامیده میشود، است.
ایراد اما در نقطهای وارد است که پلیس به عکاسان اجازه میدهد به
سادگی از چهره این دختران عکاسی کنند. پلیس حتی خود، این عکاسان را همراهی
میکند تا عملیاتشان را مستندسازی کنند اما آیا در این میان حریم خصوصی
افراد رعایت میشود؟ پاسخ قطعا منفی است. پرسش اینجاست که پلیس به چه
منظوری به عکاسان اجازه میدهد داخل گشتهای خود تصویر دختران را ثبت کنند؟