- عشق و محبت به حضرت زهرا(علیهاالسلام) عشق به بندگی و بندگان نمونه خداست و ما باید از این برترین بانوی هستی الگو بگیریم. الگو گرفتنی که به معنای بندگی خداست. ما انسانها یک وظیفه و مسئولیت عمومی داریم و آن بندگی خداست. مسئلهای که به طور واضح در قرآن انعکاس یافته و خداوند فرموده است: «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ[حجرات/۱۸] و جن و انس را نیافریدم جز براى آنکه مرا بپرستند.» با توجه به این مسئولیت، دنیا میدان بندگی خداست. در این میان برخی از افراد گوی سبقت را از دیگران ربودهاند و مصداق «وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ[واقعه/۱۰] و پیشگامان پیشگامند.» شدند. حضرت زهرا(سلاماللهعلیها) یکی از آن عده معدود و انگشت شمار است. افرادی که جلوههای عبودیت و بندگی در زندگی آنان موج میزند و چراغ هدایتی برای دیگران به شمار میروند. در این مطلب به برخی از جلوههای بندگی در سیره حضرت فاطمه(علیهاالسلام) میپردازیم.
- زندگانی حضرت زهرا(سلام الله علیها) سراسر درس زندگی است. در این میان پنج درس برای بانوان فاطمی لازم است تا جامعه را از بسیاری از ناهنجاری ها و معضلات پاک کنند. این وظیفه ای بر دوش آنهاست. وجود مقدس حضرت فاطمه زهرا(سلاماللهعلیها) برای تمام بشریت، چراغی هدایتگر است. در شأن و منزلت ایشان همین بس که امام زمان(عجلاللهتعالیفرجه) ایشان را الگوی خویش معرفی کرده و در حق ایشان فرمودند: «وَ فِی ابْنَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلوات الله علیه لِی أُسْوَةٌ حَسَنَة[۱] و در دختر رسول خدا برای من الگویی نیکوست.» به هرحال این وجود نورانی، میتواند بهترین و کاراترین الگوها برای بانوان با ایمان باشد. در این یادداشت ۵ درس از زندگانی حضرت زهرا(سلاماللهعلیها) را بازگو خواهیم کرد. امید آنکه پیروی از این تعالیم به تعالی بانوان و جامعه به سوی فرهنگ فاطمی بیانجامد.قناعت و شکرگزاری . یکی از دردهای جامعه امروز ما فراموش شدن قناعت و سادگی است. ریخت و پاشها، چشم و همچشمیها، اسرافها و... بلای جان خانوادهها شده و رنجهای زیادی را به وجود آورده است. نقطه آغازین مبارزه با این صفات بد و جلوگیری از بروز آنها در خانه و خانواده، مدیریت بانوان در منزل است.
-حدیث «فاطمة بضعة منی...» یکی از بارزترین دلایل برای اثبات عصمت حضرت زهرا(علیهاالسلام) و نیز برتری و افضلیت ایشان بر همه زنان است. در جوامع روائی شیعه و سنی روایات مشهور متعددی بدین مضمون وجود دارد که پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) فرموده است: «فاطمه پاره تن من است هر کس او را بیازارد مرا آزرده است و کسی او را به خشم آورد مرا به خشم آورده است» ، «فاطمة بضعة منی یؤذینی ما آذاها».[1] «فاطمة بضعة منی، فمن أغضبها فقد أغضبنی».[2] «بضعة السول» بودن، از ویژگیهای اختصاصی حضرت زهرا(علیهاالسلام) است و کسی در آن شریک نیست. این سخن پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) مدلولها و لوازم مختلفی دارد که از جملهی آنها اثبات عصمت حضرت زهرا(علیهاالسلام) و برتری ایشان بر همه زنان است. اثبات عصمت حضرت زهرا(علیهاالسلام) از حدیث «فاطمة بضعة منی...» یکی از دلائل شیعه برای اثبات عصمت حضرت زهرا(علیهاالسلام) همین حدیث متواتری است که خدشهای در اعتبارش وارد نمیشود. شیعه میگوید: پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) معصوم از گناه و خطا و هوای نفس است و جز برای غضب و رضای خدا، خشنود و خشمگین نمیشود.
- یکی از مشهورترین روایات در میان فریقین، مضمون حدیث «فاطمة بضعة منی فمن آذاها فقد آذانی» است که پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) این سخن را با تعابیر مختلف در مواقع و موارد متعدد بیان فرموده است که هدفش علاوه بر معرفی و بیان جایگاه فاطمه(علیهاالسلام) نزد خداوند و رسولش، اخطار به پرهیز از آزار رساندن به حضرت فاطمه(علیهالسلام) بود. در جوامع روائی شیعه و سنی روایات مشهور متعددی بدین مضمون وجود دارد که پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) فرموده است: فاطمه پاره تن من است، هر کس او را بیازارد من را آزرده است؛ «انما فاطمة بضعة منی یؤذینی ما آذاها.»[1] «فاطمة بضعة منی، فمن أغضبها فقد أغضبنی.»[2] و طبق آیه قرآن هر کس پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) را بیازارد ملعون و مستحق عذاب الیم است: «إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآَخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِینًا [احزاب/57] کسانی که خدا و پیامبرش را اذیت میکنند، خداوند آنها را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور میسازد و برای آنان عذاب خوار کنندهای آماده کرده است.»
در خانواده . برخى نسبت به نقش عمومى زن، راه را به اشتباه رفته اند. کسانى که تمامى مسؤولیتهاى زن را در نقش «مادر بودن» خلاصه می کنند، نقش عمومى او را نمی پذیرند. البته این انحراف، در سایر جنبه هاى اجتماعى نیز به خوبى نمودار است. چنان که گاه گروهى از مردم، تمامى فعالیت خود را تنها در یک زمینه، متمرکز می کنند و از وظایف اجتماعى خود، بسیار فاصله می گیرند و البته این مشکل، سابقه اى دیرینه دارد، چنانکه امروز نیز شاهدیم که برخى می گویند: علماء بزرگ دینى نباید در مسائل سیاسى، دخالت کنند، چرا که وظیفه آنها تنها در مسائل دینى، خلاصه می شود! درست است که وظیفه علماء دین، تحقیق و بررسى مسائل دینى است، اما رسالت انسانى آنها در جهت گیریهاى سیاسى، چگونه می تواند فراموش شود؟! اگر نقش آنان تنها در یک جنبه خلاصه شود، بی تردید جنبه هاى انسانى آنها، در زندگى اجتماعى، از میان می رود.
ادامه مطلب ...تاریخ کربلا یک تاریخ و حادثه مذکر مؤنث است. حادثه ای است که مرد و زن هر دو در آن نقش دارند، ولی مرد در مدار خودش و زن در مدار خودش. معجزه اسلام اینهاست، می خواهد دنیای امروز بپذیرد، می خواهد نپذیرد، آینده خواهد پذیرفت. امام حسین (ع) اهل بیت خودش را حرکت می دهد برای اینکه در این تاریخ عظیم، رسالتی را انجام دهند، برای اینکه نقش مستقیمی در ساختن این تاریخ عظیم داشته باشند با قافله سالاری زینب، بدون آنکه از مدار خودشان خارج بشوند. از عصر عاشورا، زینب تجلی می کند. از آن به بعد به او واگذار شده بود. رئیس قافله اوست، چون یگانه مرد، امام سجاد (ع) است که در این وقت به شدت مریض است و احتیاج به پرستاری دارد تا آنجا که دشمن طبق دستور کلی پسر زیاد، که از جنس ذکور اولاد حسین هیچکس نباید باقی بماند، چند بار حمله کردند تا امام زین العابدین را بکشند ولی بعد خودشان گفتند «انه لما به» این خودش دارد می میرد (بحار الانوار ج 45 ص 61، اعلام الوری ص 246، ارشاد شیخ مفید ص 242) و این هم خودش یک حکمت و مصلحت خدائی بود که حضرت امام زین العابدین بدین وسیله زنده بماند و نسل مقدس حسین بن علی باقی بماند. یکی از کارهای زینب، پرستاری امام زین العابدین است
ادامه مطلب ...الگوی انقلاب اسلامی و دفاع مقدستاملی در رهنمودهای امام خمینی درباره تاثیرپذیری زنان ایران از سیره و روش اجتماعی و سیاسی حضرت زینب (س) حضرت زینب (س) یکی از شخصیت های بزرگی است که در خاندان وحی و با آموزش ها و پرورش های جامع و ریشه گرفته از عصمت و امامت رشد و نمو یافت و مراتب منزلت معنوی را در کنار پیشرفت علمی طی نمود. این موجود شریف هم به درجات بالای وارستگی و پارسایی رسید و روح و روان خویش را با زیورهای عبادت و پرستش خالصانه خداوند و صفات و خصال زیبای اخلاق و رفتار الهی آراست هم مراحل علم آموزی و دانش اندوزی را طی نمود و بانویی عالمه و محدثه و خردورز گردید هم در یکی از عظیم ترین نهضت های بزرگ اجتماعی و سیاسی یعنی نهضت کربلا حضور یافت و حماسه های بی نظیر آفرید و شگفت انگیزترین جلوه های صبر و استقامت فداکاری و ایثار تعهد و مسئولیت عشق به دین و وفاداری به راه ائمه دین حفاظت از اسیران جنگ و مراقبت از بیماران را به تجلی درآورد.