جایگاه اشتغال زنان در سبک زندگی اسلامی

اشتغال زنان، به صورتی که امروز در تعاریف ما جای گرفته، نقش های اصلی و مهم او را تحت الشعاع قرار می دهد. به بیان دیگر، سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی نه فقط خانه داری را یک شغل بسیار مهم می داند، بلکه آن قدر برای نقش های مادری و همسری زن ارزش قائل است که دیگر نقش های وی را در سایه ی این دو وظیفه ی حساس تعریف می کند.با نگاهی به آمار و ارقام مشارکت اجتماعی زنان می توان دریافت این مهم نیز همانند آمار قبولی دختران در دانشگاه سوار بر منحنی صعودی می تازد و زنان در عرصه ی اشتغال نیز همچون تحصیل می روند تا از مردان پیشی بگیرند. با وجود این، اشتغال زنان یکی از مسائلی است که هنوز هم جای بحث دارد. از همین رو، همواره کار کردن زن در خارج از خانه، با توجه به ویژگی های ذاتی و تأثیرگذار وی در خانواده و نقش های بی بدیل مادری و همسری، با نگاه های منتقد همراه بوده است. 

حجاب در آیین اسلام

بدون شک، پوشش زن در برابر مردان بیگانه، یکی از ضروریات دین اسلام است. قرآن کریم می‏فرماید: «و به بانوان باایمان بگو چشم‏های خود را فروپوشند و عورت‏های خود را از نگاه دیگران پوشیده نگاه دارند و زینت‏های خود را، جز آن مقداری که ظاهر است، آشکار نسازند و روسری‏های خودرا بر سینه خود افکنند و زینت‏های خود را آشکار نسازند؛ مگر برای شوهرانشان، پدرانشان، پدر شوهرانشان، پسرانشان، پسران همسرانشان، برادرانشان، پسر برادرانشان، پسر خواهرانشان، زنان هم‏کیششان، کنیزانشان و مردان سفیهی که تمایلی به زنان ندارند و کودکانی که از امور جنسی بی‏اطلاعند و پاهای خود را بر زمین نکوبند تا زینت‏های پنهانشان آشکار شود و همگی به سوی خداوند توبه کنید ای مؤمنان؛ باشد که رستگار شوید». افزون بر آن، در آیات دیگر، پوشیدگی کامل اندام، نیک و شایسته، با وقار و بدور از تحریک سخن گفتن و دوری از آرایش‏های جاهلیت نخستین، توصیه شده است. در روایات نیز پوشیدن جامه بدن‏نما و نازک نزد نامحرم‏، آرایش و استعمال عطر در خارج از خانه‏، اختلاط فساد برانگیز زن و مرد، دست دادن و مصافحه با نامحرم‏ و تشبه به جنس مخالف منع شده است 

دیباچه

یا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُوارِی سَوْآتِکُمْ وَ رِیشاً وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ یا بَنِی آدَمَ لا یَفْتِنَنَّکُمُ الشَّیْطانُ کَما أَخْرَجَ أَبَوَیْکُمْ مِنَ الْجَنَّةِ یَنْزِعُ عَنْهُما لِباسَهُما لِیُرِیَهُما سَوْآتِهِما إِنَّهُ یَراکُمْ هُوَ وَ قَبِیلُهُ مِنْ حَیْثُ لا تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّیاطِینَ أَوْلِیاءَ لِلَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ[1] ای فرزند آدم، برای شما لباسی فرو فرستادیم که اندام شما را می‎پوشاند و مایه‎ی زینت شماست و لباس تقوا بهترین است. این از آیات خداست؛ باشد که متذکر شده، پند گیرند. ای فرزندان آدم، مبادا شیطان شما را فریب دهد، چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون کرد. پوشش از تن آنان برکند و قبایح آنان را در نظرشان پدیدار نمود؛ همانا که شیطان و بستگانش شما را می‎بینند، در صورتی که شما آنها را نمی‎بینید. ما شیطان را دوست‎دار آنان که ایمان نمی‎آورند، قرار دادیم.پیشینه‌ی حجاب و پوشش انسان به اندازه‌ی تاریخ آفرینش اوست. پوشش و لباس هر انسانی پرچم کشور وجود اوست. پرچمی که او بر در خانه‌ی وجودش نصب کرده است و با آن اعلام می‎دارد که از کدام فرهنگ تبعیت می‎کند؛ هم‎چنان که هر ملتی با وفاداری و احترام به پرچم خود، اعتقاد خود را به هویّت ملی خویش ابراز می‎کند؛ هر انسانی که به یک سلسله ارزش‎ها و بینش‎ها معتقد و دل‎بسته است، لباس متناسب با آن ارزش‎ها و بینش‎ها را از تن به در نخواهد کرد.[2] حجاب و پوشش بارزترین نشانه‌ی فرهنگی و نماد ملی است که به سرعت تحت تأثیر سایر پدیده‎های فرهنگی قرار می‎گیرد. 

خداوند حجاب را از جنس محبت آفرید...

آنچه که از موهبت حیا و عفت و حجب در کاسه‌ی دل زن ریخته شد بیش از مرد بود. به درون رگ مرد نیز رشک و تعصب و غیرت تزریق شد. محبت، عشق، دلدادگی، وفاداری، زیبادوستی و پاکدامنی نیز بین هر دو نیمه وجود بشر به یکسان تقسیم شد...داستان خلقت: “و خداوند انسان را نیمی از جنس مرد و نیمی از جنس زن آفرید و فرمود: فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ …”آن هنگام که حضرت حق، روح اشرف مخلوقات را در کالبد این آفریده‌ی شگرف می‌دمید، به هر نیم موهبتهایی بخشید و هر کدام را نسبت به دیگری نیازمند نمود. فرشتگان درگاه الهی مأمور شدند به این‌که خاک خلقت زن را بیشتر غربال کنند تا نرمی وجود او بیشتر شود. اما برای مرد اینچنین نبود، چون مرد باید با زبری روزگار روبرو می‌شد و اندکی ضمختی در وجودش لازم بود...باری تعالی زن را ریحانه خلق کرد و مرد را عماد. زن را گلی برای مرد و مرد را ساقه‌ای برای زن آفرید. زن به مرد جلال و شکوه بخشید و مرد به زن راست‌قامتی و ایستادگی؛ و هر دو مایه‌ی آرامش هم شدند. زن رنگ شد و عطر شد تا مرد خواستنی و دیدنی شود و مرد خار شد و ریشه شد تا زن از گزند باد و بید در امان باشد. زن جلوه‌ی احساس شد و مرد نماد اقتدار. 

30 درصد از جامعه «بدحجاب» هستند

پژوهش عفاف و حجاب با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر شیوع بدحجابی انجام شد و بر اساس نتایج این پژوهش 30درصد از زنان در وضعیت بدحجابی به سر می‌برند و همچنین 62 درصد از زنان و دختران جامعه از مد روز استقبال می‌کنند.پژوهش عفاف و حجاب با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر شیوع بدحجابی انجام شد و بر اساس نتایج این پژوهش 30درصد از زنان در وضعیت بدحجابی به سر می‌برند و همچنین 62 درصد از زنان و دختران جامعه از مد روز استقبال می‌کنند.به گزارش فارس، پژوهش عفاف و حجاب با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر شیوع بدحجابی و ارائه راهکارهایی در جهت تحکیم و ارتقای حجاب دختران و زنان به سفارش بسیج جامعه زنان و توسط پژوهشکده مطالعات و تحقیقات بسیج انجام شده است.با توجه به اثرات جبران‌ناپذیر شیوع بدحجابی از جمله بالا رفتن آمار طلاق، هوس‌مداری، بی‌ثباتی کانون خانوادگی، چشم‌چرانی و مقایسه همسر با دیگران و علیرغم اینکه موضوع حجاب هدف تهاجم فرهنگی قرار گرفته است و سال‌هاست که در کشور به عنوان موضوع فرهنگی و اجتماعی با پارادوکس‌هایی مواجه است اما پژوهش‌های اندکی در این زمینه وجود دارد.  

سبک زندگی | آداب گام برداشتن زنان

امیرمؤمنان (علیه السلام): برای زن سزاوار نیست که در وسط راه گام بردارد و بهتر است که از کنار دیوار تردد کند.

کیفیت حجاب حضرت فاطمه زهرا (س)

حجاب در باورها و ارزش های ما ریشه دارد و رعایت پوشش به ویژه در میان بانوان، ایجاد مصونیت برای جلوگیری از عوارض منفی، مفاسد و ابتذال است. از دیدگاه اسلام، زن، شخصیتی شایسته دارد و می تواند مدارج کمال را بپیماید و به مراتب عالی انسانیت بار یابد. دامن زن، مدرسه بشر است و والایی مردان، بدون زنان ممکن نیست. اصلاح جامعه در گرو پارسایی، حیا و حجاب بانوان خواهد بود. جایگاه والای این گوهر گران بهای آفرینش، می طلبد که در صدف پوشش قرار گیرد تا ارزش هایش حفظ گردد.حال با نگاهی بر کیفیت حجاب و پوشش حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) به تبیین هر چه بیشتر این موضوع می پردازیم.اگر چه عمر شریفه حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از هجده سال تجاوز نکرد، اما در ابعاد مختلف زندگی می تواند الگوی مناسبی برای بانوان باشد. از جمله موارد می توان در مورد حجاب ایشان الگو پذیری داشت

خانوم شماره بدم

خانووم شــماره بدم؟؟خانوم خوشــــــگله برسونمت؟؟خوشــــگله چن لحظه از وقتتو به مــــا میدی؟؟اینها جملاتی بودکه دخترک در طول مســیر خوابگاه تا دانشگاه می شنید!بیچــاره اصـلا” اهل این حرفـــــها نبود …این قضیه به شدت آزارش می دادتا جایی که چند بار تصـــمیم گرفت بی خیــال درس و مــدرک شودو به محـــل زندگیش بازگردد.روزی به امامزاده ی نزدیک دانشگاه رفت…شـاید می خواست گله کند از وضعیت آن شهر لعنتی…!دخترک وارد حیاط امامزاده شد…خسته… انگار فقط آمده بود گریه کند…دردش گفتنی نبود…!!!رفت و از روی آویز چادری برداشت و سر کرد…وارد حرم شدو کنار ضریح نشست.زیر لب چیزی می گفت انگار!!! خدایا کمکم کن…چند ساعت بعد،دختر که کنار ضریح خوابیده بود با صدای زنی بیدار شد…خانوم!خانوم! پاشو سر راه نشستی! مردم می خوان زیارت کنن!!!دخترک سراسیمه بلند شد و یادش افتاد که باید قبل از ساعت ۸ خود را به خوابگاه برساند…به سرعت از آنجا خارج شد…وارد شــــهر شد…امــــا…اما انگار چیزی شده بود…دیگر کسی او را بد نگاه نمی کرد!انگار محترم شده بود… نگاه هوس آلودی تعـقــیبش نمی کرد!احساس امنیت کرد…با خود گفت:مگه میشه انقد زود دعام مستجاب شده باشه!!!!فکر کرد شاید اشتباه می کند!!!اما اینطور نبود! 

پای عفاف و حجاب برای مردان هم لنگ می‌زند

عموماً با به کار بردن لفظ حجاب و عفاف به یاد زنان جامعه می افتیم، در حالی که برای مردان نیز در دین اسلام حجاب وضع شده است، البته این رجحان ذهنی زن به مرد در امر حجاب طبیعی است.در برخی ویترین های مغازه شاهدیم که سرمای زمستان هم نتوانسته مانکن ها را به صراط مستقیم هدایت کند، بنابراین همچنان با پدیده شوم بدحجابی مواجه هستیم، اما قضیه به اینجا ختم نمی شود؛ چرا که اخیرا بنرها و پوسترهایی که برای تبلیغ باشگاه های پرورش اندام و بدنسازی برای مردان تعبیه می شود، به کل با مقوله حجاب و عفاف در تعارض است؛ اندام هایی با ماهیچه های بیرون زده از نمای عریان نیم تنه مردان.این پروسه قبح زدایی از بد حجابی و بی حجابی از کجا آغاز شده و آیا چشم بیدار مسئولان، عاجز از دیدن این پدیده های نامبارک در سطح شهر است یا اینکه شهروندان زیاد حساس شده اند و باید به مانند مسئولان، برخی صحنه ها را نبینند یا اگر دیدند ککشان هم نگزد و منتظر باشند حادثه ای پیش آید تا شاید نوشدارو بعد از مرگ سهراب اتفاق بیفتد.با اندکی تامل در نحوه پوشش مردان به سادگی می توان فهمید لباس‌هایی که بر تن برخی از جوانان است از قواره خارج شده‌اند و به عبارتی دیگر به زار زدن افتاده‌اند، شاید به جرأت بتوان گفت لباس‌هایی که تا دیروز اسم مردانه را با خود یدک می‌کشیدند، 

نگرشى بر خانواده و اشتغال زن

زنان اولین افراد خانواده هستند که صبح قبل از همه کار را شروع مى کنند و آخرین فرد هستند که دست از کار مى کشند و همچنین از گذشته تا حال زنان از سنین کم چه در شهر و چه در روستا همواره به کار اشتغال داشته اند. ولى در بسیارى از جوامع کار زنان کم ارزش تلقى شده و یا در بسیارى از موارد ثبت نمى شود .امروزه تجدیدنظر در مفاهیم اشتغال و بیکارى یکى از مسایل مهم و اساسى مى باشد. انسان به طور طبیعى، گرایش به رشد و تکامل دارد و اصلى ترین تفاوت او با دیگر موجودات داشتن تفکر و خلاقیت است و براساس تفکر علمى، روش هاى نوین و شیوه هاى جدید در زندگى و محیط مادى اطراف خویش بیافریند. در نتیجه پویا بودن، آفریدن و خلق کردن و حرکت به سوى تکامل جزو ذاتى انسان است.پدیده اشتغال و کار از ابتداى زندگى اجتماعى بشر مورد توجه بوده است و اشتغال زنان همراه با مردان در مزارع و در خانه، امرى عادى تلقى مى شده و از آنجا که زنان حدود نیمى از جمعیت جهان را تشکیل مى دهند؛ نقش آنان عمدتا در برنامه هاى ملى و بین المللى در رابطه با نحوه برخورد با مقاطع مختلف زندگى و توسعه سرمایه گذارى، در مناطق در حال پیشرفت مهم تر است که متاسفانه نادیده گرفته شده است.

در باب «سبک زندگی اسلامی»

مسلمان می‌تواند سبک زندگی خودرابر اساس اصول وآموزه‌های دینی شکل دهد.

واژه «سبک زندگی» به حد کافی ساده به نظر می‌رسد که هر کس بتواند مفهوم کلی آنرا دریابد. اما باید توجه کرد که این اصطلاح از فرهنگ خارجی وارد زبان و فرهنگ ما شده است و نیاز به بازتعریف دارد. اگر چه تعریف کلی سبک زندگی به عنوان نحوه و روش زندگی کردن عام و قابل تعمیم به هر فرهنگی به نظر می‌رسد؛ اما وقتی این مفهوم را به عرصه عملی و کاربردی ببریم، اختلافها رخ می‌نمایند.در فرهنگ غربی که خاستگاه مفهوم سبک زندگی است، این عبارت بیشتر در خصوص تطابق زندگی فردی با تیپهای شخصیتی یا گروهی خاص به کار می‌رود. به عنوان مثال عده‌ای مانند خواننده یا بازیگر بخصوصی لباس می‌پوشند، حرف می‌زنند، راه می‌روند، یا آرایش می‌کنند. گروهی از مرام یک آیین پیروی می‌کنند و سر می‌تراشند، ازدواج نمی‌کنند یا لباس خاص می‌پوشند. برخی با دوستان یا همفکران خود حول مورد مشترکی که می‌تواند ادبیات، سیاست، ورزش یا تفریح خاصی باشد، گرد هم می‌آیند

حد ارتباط با نامحرم کجا است؟

حد ارتباط با نامحرم کجا است؟ضمنا آیا این حد در دنیای واقعی و مجازی فرق می کند یا خیر؟

حد ارتباط با نامحرم این است که ما با هم داد و ستد عاطفی نکنیم . یعنی به دنبال صید کردن دل یکدیگر نباشیم . این یکی از راه هایی است که به نظر دور است اما خیلی نزدیک است .

به قول قرآن : همه ی آدم ها نسبت به خود ، خودآگاهی دارند ولی مدام توجیه می کنند .

می گویند ما در محیط های مجازی یکدیگر را نمی بینیم . پس می توانیم هر حرفی را راحت بزنیم .

اما من از آنها سوال می کنم که وقتی شما در این فضاهای نت نظر می گذارید و با یکدیگر گفتگو می کنید آیا این داد و ستد عاطفی رخ می دهد یا خیر؟

وقتی که شما از انواع تصاویر و کلمات و روش هایی که در محیط های دیجیتال است استفاده می کنید برای اینکه احساس و حالات فکری و روحی خود را به طرف مقابل منتقل کنید در او هیچ حسی را ایجاد نمی کنید ؟

در حقیقت قبل از اینکه شما با فکر او ارتباط برقرار کنید در دل و احساس اوجا باز کرده اید .

این جا باز کردن در احساس و دل فرد نامحرم همان حریم حرامی است که شما وارد شده اید .

هییییی روزگار ...

        

مسافر کناری مدام خودش را رویم می اندازد، دستش را در جیبش می کند و در می آورد، من به شیشه چسبیده ام اما هر قدر جمع تر می شوم او گشادتر می شود. موقع پیاده شدن تمام عضلات بدنم از بس منقبض مانده اند درد می کنند
(تقصیر خودم بود باید جلو می نشستم)

مسافر صندلی پشت زانوهایش را در ستون فقراتم فرو می کند، یادم هست موقع سوار شدن قد چندانی هم نداشت، باید با یک چیزی محکم بکوبم توی سرش، چیزی دم دستم نیست احتمالاً فکر کرده خوشم آمده که حالا دستش را از کنار صندلی به سمت من می آورد
(تقصیر خودم بود باید با اتوبوس می آمدم)

اتوبوس پر است ایستاده ام و دستم روی میله هاست، اتوبوس زیاد هم شلوغ نیست و چشمان او هم نابینا به نظر نمی رسد ولی دستش را درست در 10 سانت از 100 سانت میله ای که من دستم را گذاشته ام می گذارد. با خودم می گویم ”چه تصادفی” و دستم را جابه جا می کنم اما تصادف مدام در طول میله اتفاق می افتد
(تقصیر خودم است باید این دو قدم راه را پیاده می آمدم)

ماهواره شمشیر دولبه تهاجم فرهنگی

امروزه با گسترش بی حد و حصر فناوری اطلاعات و ارتباطات که مظهر آن همان ماهواره ها می باشند،تهاجم فرهنگی به مسئله ای جهانی تبدیل گردیده و این ابتلای جهانی ،بسیاری از کشورها را به چاره اندیشی وا داشته است و حتی اندیشمندان و روشنفکران کشورهای غیر اسلامی نیز نسبت به امحاء فرهنگ کشور خود در برابر فرهنگ ماهواره ای، دغدغه خاطر دارند و در مواجهه با این پدیده ساختارشکن، خود را مسئول می دانند.

با وجود اینکه برنامه های ماهواره ای محتوای علمی و آموزنده نیز دارند، امروزه بیشتر جوانان ماهواره را برای استفاده از 
برنامه های علمی آن انتخاب نمی کنند و بیشتر تمایل به دیدن برنامه هایی دارند که آنها را در برنامه های داخل کشور نمی‌یابند و در واقع به خاطر برنامه های مبتذل و مستهجن، از ماهواره استفاده می‌کنند که زمینه انحراف و سقوط اخلاقی در این برنامه‌ها برای قشر جوان بسیار زیاد است.هر رسانه‌ای معایبی دارد و محاسنی، معایب ماهواره در ترویج فرهنگ ابتذال و در تبلیغات مسمومی است که توسط آن منتشر می شود. با ابتذال، اخلاق را از بین می برند و با تبلیغات مسموم می توانند انسان ها را مسخ و آنها را نسبت به ارزش ها و فرهنگ دینی و ملیت و مذهب خودشان بیگانه کنند.