ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
حجاب و عفاف به عنوان دو ارزش در جامعه بشری و بویژه جوامع اسلامی مطرح است. همواره این دو واژه در کنار هم به کار برده میشوند و در نگاه اول به نظر میآید هر دو به یک معنا باشند اما با جستجو در متون دینی و فرهنگنامهها به نکته قابل توجهی میرسیم و آن تفاوت این دو واژه است. در برخی کتب لغت حجاب را اینگونه تعریف کردهاند: «الحجاب، المنع من الوصول» حجاب یعنی آنچه مانع رسیدن میشود.
حفظ چشم، گوش، قلب و تمامی اعضا و جوارح
از هرگونه خطا و گناه عفاف است که حاصل این عفت و حجاب درونی، پوشش ظاهری
است؛ به تعبیری لطیفتر حجاب میوه عفاف است و عفاف ریشه حجاب. برخی افراد
ممکن است حجاب ظاهری داشته باشند ولی عفاف و طهارت باطنی را در خویش ایجاد
نکرده باشند. این گروه از حجاب، تنها پوستهای و ظاهری بیمعنا دارند و از
سوی دیگر کسانی هستند که ادعای عفاف کرده و با تعابیری همچون؛ من قلب پاکی
دارم، خدابا قلبها کار دارد، آدم باید چشمش پاک باشد و... خود را سرگرم
کرده و مصداق «لیفجر امامه»(بلکه انسان میخواهد آزاد باشد و گناه کند-
قیامت آیه 5) میشوند.
انسانهایی چنین باید در قاموس اندیشه خود
نکتهای اساسی را بنگارند و آن این است که درون پاک، بیرونی پاک میپروراند
و هرگز قلب پاک موجب بارور شدن میوه ناپاکی به نام بیحجابی و بدحجابی
نخواهد شد. امام خمینی(ره) پیامآور ارزشهای الهی درباره حجاب و عفاف
میفرماید: «توجه داشته باشید حجابی که اسلام قرار داده است برای حفظ
ارزشهای شماست. هرچه را که خدا دستور فرموده است- چه برای مرد و چه برای
زن- برای این است که آن ارزشهای واقعی که اینها دارند و ممکن است به واسطه
وسوسههای شیطانی یا دستهای فاسد استعمار پایمال شوند این ارزشها زنده
بشوند.»