بهترین نوع حجاب در کلام رهبر معظم انقلاب

رهبر معظم انقلاب اسلامی در تاریخ 4 دی 1370 بیانات مهمی را در دیدار با اعضای شورای فرهنگی، اجتماعی زنان،(1) جمعی از زنان پزشک متخصص، و مسؤولان اولین کنگره‏ی حجاب اسلامی، به مناسبت میلاد حضرت فاطمه‏ی زهرا(س) ایراد فرمودند که متن آن به شرح ذیل است:

بسم‏اللَّه ‏الرّحمن‏الرّحیم‏

کج‏بینی و کجروی و کوته‏نظری نسبت به مسائل زنان‏

خیلی خوش آمدید. از این‏که دیدم بحمداللَّه جهت فکری زنان زبده و برگزیده‏ی کشور ما در سَمتی است که آینده‏ی آن ان‏شاءاللَّه نویدبخش و خوشحال کننده است، خرسند شدم. من هم متقابلاً ولادت زهرای اطهر(سلام‏اللَّه‏علیها) را، که الگوی زنان در طول تاریخ و برای همه‏ی نسلهاست و نمونه‏ی انسان کامل و طرف ملکوتی وجود انسان در ایشان متجلی است، به شما خواهران عزیز و به همه‏ی زنان کشورمان و به همه‏ی زنان مسلمان و به همه‏ی مسلمین جهان تبریک عرض می‏کنم.
درباره‏ی مسأله‏ی زن - که امروز همچنان در دنیا یک مسأله است - حرفهای فراوانی گفته شده و گفته می‏شود. وقتی ما به نقشه‏ی انسانی عالم و جوامع بشری نگاه می‏کنیم - هم جوامع اسلامی مثل کشور خودمان و سایر کشورهای اسلامی، هم جوامع غیر اسلامی و از جمله جوامع به اصطلاح متمدن و پیشرفته - می‏بینیم که در همه‏ی این جوامع، متأسفانه مسأله‏یی به نام مسأله‏ی زن همچنان وجود دارد؛ این نشاندهنده‏ی نوعی کج‏بینی و کجروی و حاکی از نوعی کوته‏نظری نسبت به مسائل انسانی است. معلوم می‏شود که بشر با همه‏ی ادعاهایش، با همه‏ی تلاشهایی که مخلصان و دلسوزان کرده‏اند، با همه‏ی کارهای فرهنگی وسیعی که بخصوص در مورد مسأله‏ی زن انجام گرفته است، هنوز نتوانسته درباره‏ی مسأله‏ی دو جنس و مسأله‏ی زن - که به تبع او، مسأله‏ی مرد هم به شکل دیگری مطرح می‏شود - به یک صراط مستقیم و راه درستی دست پیدا کند.

حجاب وعفت در کلام رهبری

حجاب، تکریم آن کسى است که در حجاب است. حجاب زن، تکریم زن است.         

رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه ای(حفظه الله تعالی) در تبیین مسئله ی عفاف زنان می فرمایند: «هر حرکتى که براى دفاع از زنان انجام مى‏گیرد، باید رکن اصلى آن رعایت عفاف زن باشد. در غرب به خاطر این‏که به این نکته توجّه نشد - یعنى مسأله عفت زنان مورد اهتمام قرار نگرفت و به آن اعتنایى نکردند - کار به این بى‏بند و باریها کشید ... عفّت در زن، وسیله‏اى براى تعالى و تکریم شخصیت زن در چشم دیگران، حتّى در چشم خودِ مردان شهوتران و بى‏بند و بار است ...

این مسأله حجاب و مَحرم و نامَحرم و نگاه کردن و نگاه نکردن، همه به خاطر این است که قضیه عفاف در این بین سالم نگهداشته شود. اسلام به مسأله عفاف زن اهمیت مى‏دهد. البته عفاف مرد هم مهمّ است. عفاف مخصوص زنان نیست؛ مردان هم باید عفیف باشند. منتها چون در جامعه، مرد به خاطر قدرت جسمانى و برترى جسمانى، مى‏تواند به زن ظلم کند و برخلاف تمایل زن رفتار نماید، روى عفّت زن بیشتر تکیه و احتیاط شده است. شما امروز هم که در دنیا نگاه کنید، مى‏بینید یکى از مشکلات زنان در دنیاى غرب،  همین است که مردان با تکیه به زورمندى خودشان، به عفّت زن تعدّى و تجاوز مى‏کنند.اسلام اینها را ملاحظه مى‏کند. مسأله حجاب که این همه مورد توجّه اسلام است، به خاطر اینهاست».

- بیانات معظم له در ورزشگاه آزادی به مناسبت میلاد حضرت زهرا 30/7/1376

پوشش زن در ایران باستان

در مورد پوشش زنان ایران باستان، مطالب زیادی در تاریخ وجود دارد.

ویل دورانت درباره پوشش زنان ایران باستان و اینکه حجاب بسیار سختی در بین آنان رایج بوده است، می گوید: «زنان طبقات بالای اجتماع جرأت آن را نداشتند که جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند. هرگز به آنان اجازه داده نمی شد که آشکارا با مردان آمیزش (اختلاط) کنند. زنان شوهر دار حق نداشتند هیچ مردی را، ولو پدر یا برادرشان باشد، ببینند. در نقش هایی که در ایران باستان بر جای مانده، هیچ صورت زن دیده نمی شود و نامی از ایشان به نظر نمی رسد.»7

از دائره المعارف لاروس نیز به دست می آید که حجاب در بین مادها و پارس ها وجود داشته است.8 همچنین در تفسیر اثنی عشری9 آمده است: «تاریخ نشان می دهد که حجاب در فرس قدیم وجود داشته است». در کیش «مازدیسنی» نامه شت مهاباد، آیه 90 گوید: زن خواهید و جفت گیرید و هم خوابه دیگری را نبینید و بر او منگرید و با او میامیزید.»

نصوصی که بیانگر حجاب زنان ایران باستان است، نشان می دهد که زنان در دوره های مختلفی چون دوره مادها، پارسی ها (هخامنشیان)، اشکانیان و سامانیان دارای حجاب و پوشش بوده اند، که به چند نمونه آن اشاره می شود:

دوره مادها

در کتاب «پوشاک باستانی ایرانیان» آمده: «اصلی که باید در نظر داشت، این است که طبق نقوش برجسته و مجسمه های ما قبل میلاد، پوشاک زنان آن دوره (مادها) از لحاظ شکل (با کمی تفاوت) با پوشاک مردان یکسان است.»10

وی در ادامه برای توضیح نقوش بر جای مانده می نویسد: «مرد و زن به واسطه اختلافی که میان پوشش سرشان وجود دارد، از هم تمیز داده می شوند. به نظر می رسد که زنان پوششی نیز روی سر خود گذارده اند و از زیر آن گیسوهای بلندشان نمایان است.»11

دوره پارسی ها (هخامنشیان)

فمینیسم و مهد کودک

از گذشته تاکنون منطق فمینیسم این بوده که برای برابری زنان و مردان و رهایی زنان از استثمار در جامعه مردسالار، باید مراقبت کودکان بر عهده «دولت» باشد.

هیچ چیزی غیر از مهدکودک‌های همگانی که با بودجه مبتنی بر مالیات دولت اداره می‌شوند، نمی‌تواند طرفداران تندرو این نظریه را راضی کند؛ به همین جهت است که وقتی دولت اعلام می‌کند مبلغ قابل توجهی را جهت کمک به خانواده‌های بی‌بضاعت به مهدکودک‌ها اختصاص خواهد داد، فریاد نارضایتی ایشان بلند می‌شود و دولت را متهم می‌کنند که موضوع مهدکودک‌ها را باز به سازمان‌های بهزیستی برگردانده است؛ چرا که ایشان مهدکودک‌ها را فقط برای فقیران نمی‌خواهند.

حجاب حق الله است یا حق الناس؟

راهکار این شبهه و تبیین حجاب در بینش قرآن کریم این است که زن باید کاملا درک کند، حجاب او تنها مربوط به خود او نیست تا بگوید من از حق خودم صرف‏ نظر کردم. حجاب زن مربوط به مرد نیست تا مرد بگوید من راضیم. حجاب زن مربوط به خانواده نیست تا اعضای خانواده رضایت بدهند. حجاب زن، حقی الهی است؛ بنابراین، می‏بینید در جهان غرب و کشورهایی که به قانون غربی مبتلا هستند، اگر زن همسرداری آلوده شد و همسرش رضایت داد، قوانین آنها پرونده را مختومه اعلام می‏کند، ولی در اسلام این چنین نیست.

حرمت زن نه اختصاص به خود زن دارد، نه شوهر و نه ویژه برادر و فرزندانش است.

همه اینها اگر رضایت بدهند، قرآن راضی نخواهد بود، چون حرمت زن و حیثیت زن به عنوان حق‏ الله مطرح است و خدای سبحان، زن را با سرمایه عاطفه آفرید که معلم رقت باشد و پیام عاطفه بیاورد.

اگر جامعه‏ای این درس رقت و عاطفه را ترک کرد و به دنبال غریزه و شهوت رفت، به همان فسادی مبتلا می‏شود که در غرب ظهور کرده است؛ بنابراین، کسی حق ندارد بگوید من به نداشتن حجاب رضایت دادم.

از اینکه قرآن کریم می‏گوید هر گروهی، اگر راضی هم باشند، شما حد الهی را در برابر آلودگی اجرا کنید، معلوم می‏شود عصمت زن، حق‏ الله است و به هیچ کسی ارتباط ندارد.

قهرا همه اعضای خانواده و اعضای جامعه و به ویژه خود زن، امین امانت الهی هستند.

پاسخی به یک دلنوشته

سوال:

بسیار دور از هم قد کشیده‌ایم . هر یک بر فراز صخره‌ای بلند و دره‌ای عمیق؛ میانمان که با هیچ خاکستری پر نخواهد شد. جدایمان کردند؛ از روز اول مهر. با پوشش‌های متفاوت مانتو و مقنعه و چادر تیره بر من پوشاندند و تو را با لباس فرم و کله‌ای تراشیده به ساختمانی دیگر فرستادند. من را به مدرسه‌ی دخترانه و تو را پسرانه .دانشگاه هم که رفتیم جدایمان کردند. با ردیف‌های دور از هم . نیمکت‌های خانم‌ها و آقایان. با درها و راهروها و ورودی‌ها و خروجی‌های خواهران و برادران جدایمان کردند و ما بسیار دور از هم قد کشیدیم . در اتوبوس با میله‌ها و در حرم و امامزاده با نرده‌ها و در دریاو ساحل با پارچه‌های برزنتی

چرا پادشاه لخت است!؟

خیاط ها پول و زر و سیم را گرفتند وکارگاهی عریض و طویل دایر کردند و دوک و چرخ و قیچی و سوزن را براه انداختند و بدون آنکه پارچه و نخ و طلا و نقره ای صرف کنند، دستهای خود را چنان استادانه در هوا تکان می دادند که گفتی مشغول دوختن لباسند. روزی پادشاه نخست وزیر را به دیدن لباس نیمه کاره فرستاد. اما صدراعظم هر چه نگاه کرد چیزی ندید، از ترس آنکه مبادا دیگران بفهمند که او حلال زاده نیست، با جدیت تمام زبان به تعریف لباس و تمجید از هنر خیاطان گشود و به پادشاه گزارش داد که کار لباس به خوبی رو به پیشرفت است. ماموران عالی رتبه دیگر هم به تدریج از کارگاه خیاطی دیدن می کردند و همه پس از آنکه با ندیدن لباس به حرامزادگی خود پی می بردند، این حقیقت تلخ را پنهان می کردند و در تایید کار خیاطان و توصیف لباس بر یکدیگر سبقت می گرفتند.
 
تا بالاخره نوبت به خود پادشاه رسید و به خیاط خانه سلطنتی رفت تا لباس زربافت عجیب خود را به تن کند. البته او هم چیزی ندید و پیش خود گفت معلوم می شود من یکی در میان این همه حلال زاده نیستم، او هم با کمال دیرباوری و ناراحتی، ناچار وجود لباس و زیبایی و ظرافت آن را تصدیق کرد

سایت حجاب جاویدان

      

حجاب یا آنتی ویروس

چــادر

                                          

چــادر زن تاج سلــطانی بود

                                             حافظش از شر شیطانی بود

چادر زن برهوس غالب شود

                                             عزت زن را زحق طالب شود

چادر زن کیمیای غیرت است

                                             چون نشان غیرت ملیت است

از برون شرح درونی می‌دهد

                                             خشم دشمن را فزونی می‌دهد

صرفه دارد بهر زن در اقتصاد

                                             صرفه‌اش باشد عیان از صد جهات

بر سر زن هسـت ماننـد سپـر

                                             حافظ زن هست هنگام خطر

غنچه‌ای تا هست پنهان در حجاب

                                             می‌کند از او خزان هم اجتناب

آیا حجاب، مانع پیشرفت و عامل رکود است!؟؟؟

یکی از قدیمی‌ترین ایرادها نسبت به پوشش زن این بوده که حجاب، جلوی فعالیت زن را می‌گیرد، نیمی از انرژی جامعه یعنی نیروی زنان به هدر می‌رود. در ایران این تز از زمان رضا خان مطرح شد. وی پس از دیدار از دیار ترک، آنگاه که درصدد ایجاد تحول در جامعه ایرانی برآمد، اولین گام در کشف حجاب دانست.

در مجله نامه جوانان حجاب چنین به نقد کشیده شد:

تاکی کفن سیاه در بردارید تا چند نقاب ننگ بر سر دارید

گر طالب آزادی و علم و هنرید ترکانه حجاب جهل را بردارید

زهاوی شاعر عرب نیز گفته بود:

آخر المسلمین عن امم الارض حجاب تشقی به المسلمات

آنچه سبب عقب ماندگی مسلمانان از دیگر ملل شده، حجاب زنان مسلمان است.

و نیز گفته است:

اسفری فالحجاب یا ابنه فهر هو داء فی الاجتماع وخیم[1]

دخترم حجاب را کنار گذار، زیرا حجاب کسل کننده و دردی بدخیم در اجتماع است.

در پاسخ به این پرسش باید گفت:

1. تلقی «قایم کردن زن» از حجاب، با متون دینی و سیره پیشوایان دین ناسازگار است. ‌پوشش و حجاب زن به آن معنا نیست که از فعالیت‌های اجتماعی دست کشد و در کنجی زندانی گردد.

قرآن عفت دختران شعیب را در حال چوپانی و آب دادن به گوسفندان در جمع مردان بازگو می‌کند.

عفت مریم را در معبدی که همگان چه زن و چه مرد به پرستش می‌آیند، می‌ستاید. رسول خدا زن‌های خویش را در جنگ‌ها به همراه می‌برد و زنان مسلمان را برای مداوا عازم جنگ می‌کرد.

بسیاری از مشاغل اجتماعی زمان پیامبر را زنان عهده‌دار بودند: از فروشندگی، کار در مزرعه، پرستاری، معالجه و درمان بیماران و...و هیچ کدام مورد نهی پیامبر قرار نگرفت. احادیث فراوانی از طریق زنان پیامبر از رسول خدا(ص) نقل شده است. آیا این همه، برای بطلان این تلقی کافی نیست؟

2. آمارهایی که نسبت به زنان ایرانی پس از انقلاب اسلامی منتشر شده نشان دهنده حضور چشم‌گیر و گسترده آنان در فعالیت‌های اجتماعی است، با آن که رعایت حجاب می‌کردند.

"این عمار"

خیابان ها را که بنگری پر است از موجوداتی به نام {انسان}.زنانی که چه راحت خود را اسباب سرگرمی نگاه نامردان کرده اند و چقدر به دور از انسانیت خود را جست و جو می کنند.انگار زهرا و زینب را نمی شناسند، و مردانی از تبار خاموشی که غیرتشان در خواب زمستانی فرو رفته و همچنان دور از گرمای خون حسین روزگار می گذرانند.. چه بازی زیبایی، دوسر باخت است.

مردها انگار نام علی را نشیده اند و انگار نام عباس به گوششان نخورده.پیاده رو ها باریک اند و ازدحام جمعیت زیاد و چه صحنه ی نمایشی ساخته اند این انسان نماها..{نمایش ارزش فروشی}..و نمی بینند نخ هایی که از دست ها و پاها و سرهاشان آویزان است.و براستی کارگردان این نمایش کیست؟،دخترکان نازهایشان را به خیابان آورده اند و پسرکان نیازهایشان را و اینان چقدر از حسین دورند و چه ساده علی را گم کرده اند.و در این میان تکلیف ما چیست؟

همسنگران:شما آوینی ها و کاظمی های زمان هستید .پس پیرو خط ولایت و در سایه ی رهنمود های رهبری یاعلی گفته و فکری کنید تا حسین را از شما نگرفته اند.

 

---

منبع : گروه معارف موسسه سرلشکر شهید حاج احمد کاظمی

امام خمینی و کشف حجاب

امام خمینی : ما مى دانیم که این سخنان براى کسانى که با خیانتکارى وشهوت پرستى و نواز و رقص و هزار جور مظاهر فسق و بى عفتى بارآمدند، خیلى گران است. البته که تمدن و تعالى مملکت را به لخت شدن زنها در خیابانها مى دانند و به گفته بى خردانه خودشان باکشف حجاب نصف جمعیت مملکت کارگر مى شود.

(لکن چه کارى همه مى دانید و مى دانیم) حاضر نیستند مملکت با طرز معقولانه و درزیر قانون خدا و عقل اداره شود. آنهایى که این قدر قوه تمیزندارند که کلاه لکنى را که پس مانده درندگان اروپاست، ترقى کشور مى دانند با آنها ما حرف نداریم... آن روز که کلاه پهلوى سرآنها گذاشتند همه مى گفتند: مملکت باید یک شعار ملى داشته باشد.

چادربهترین نوع حجاب

رهبر معظم انقلاب اسلامی، چیزی قریب به بیست سال پیش در چهارم دی ماه 1370 در دیدار اعضای شورای فرهنگی اجتماعی زنان، سخنانی را در زمینه حجاب و خصوصا استفاده از چادر ایراد فرمودند که بخش‌هایی از آن چنین است:

«باید مسائل ارزشی اسلام در جامعه ما احیاء بشود. مثلا مسئله حجاب، یک مسئله ارزشی است. مسئله حجاب،‌ مسئله‌ای است که اگر چه مقدمه‌ای است برای چیزهای بالاتر، اما خود یک مسئله ارزشی است.

ما که روی حجاب این قدر مقیدیم، به خاطر این است که حفظ حجاب به زن کمک می‌کند تا بتواند به آن رتبه معنوی عالی خود برسد و دچار آن لغزشگاه‌های بسیار لغزنده‌ای که سر راهش قرار داده‌اند، نشود.

... به نظر ما، بحث‌هایی که در باب پوشش زن می‌شود،‌ بحث‌های خوبی است که انجام می‌گیرد؛ منتها باید توجه کنید که هیچ بحثی در این زمینه‌های مربوط به پوشش زن، از هجوم تبلیغاتی غرب متأثر نباشد، اگر متأثر از آن باشد، خراب خواهد شد.

مثلا بیاییم با خودمان فکر کنیم که حجاب داشته باشیم، اما چادر نباشد؛ این فکر غلطی است. نه اینکه من بخواهم بگویم چادر، نوع منحصر است؛ نه، من می‌گویم چادر بهترین نوع حجاب است؛ یک نشانه ملی ماست؛ هیچ اشکالی هم ندارد؛ هیچ منافاتی با هیچ نوع تحرکی هم در زن ندارد. اگر واقعا بنای تحرک و کار اجتماعی و کار سیاسی و کار فکری باشد، لباس رسمی زن می‌تواند چادر باشد و - همان طور که عرض کردم - چادر بهترین نوع حجاب است.»